Dialogi są nieocenione! Niektóre niewiarygodnie absurdalne, a przez to zabawne. Nie banalne- jak w większości filmów. Polecam!

czytam te wszystkie komentarze i się zastanawiam czy na pewno to samo oglądaliśmy; nie trafił do mnie ten film, dialogi czasem zabawne, nie doskonałe; całość z ogólnie nużącym klimatem; co do jednego mogę się zgodzić - Richard E. Grant zagrał doskonale
Moja ocena: 5/10

Nudnawy i nieszczególnie zabawny. Klimatem mnie nie ujął- bohaterowie większość czasu spedzają tylko we dwoje w wiejskim domku: to jest dopiero klimat lat 60-tych, nie ma co. Nic w tym filmie szczególnego czy kultowego. A o dorastaniu do dojrzałych decyzji hm.. nie pamiętam co było lepsze, ale na pewno było.

Co by nie mówić o tym filmie, ale dwa kawałki Jimiego Hendrixa, szczególnie drugi Voodoo Child (Slight Return), trafione w punkt!!!

Dwójka klepiących biedę, początkujących aktorów wybiera się jesienią 1969 roku na angielską wieś. Oparte rzekomo w pewnej mierze na doświadczeniach samego reżysera i autora scenariusza zarazem, zgrabne połączenie groteski i nostalgii. Zamiast materializować wyssaną z palca intrygę, Robinson decyduje się na ciąg...

Bardzo zabawny i niecodzienny. Najbardziej rzucają się w nim w oczy NIESAMOWITE, typowo angielskie wnętrza - mroczne i magiczne zarazem, z dużą ilością szczegółów. Trochę dołujący klimat ze względu na szarobure otoczenia i ciągle deszczową pogodę - aż się zimno robi podczas oglądania :)

Z czym kojarzy wam się postać Withnaila?

http://sobieamuzom.pl/dwa-deka-dekadencji/

Oto i arcydzieło. Niedoceniony i całkiem zapomniany u nas film. Kawał wspaniałego obrazu. Niesamowity humor przeplata się z poetycką refleksją na temat Anglii, którą zawsze utożsamia się tylko i wyłącznie z jednym miastem - Londynem. W tej ogromnej aglomeracji dwaj bohaterowie - Withnail i Ja są zupełnie...

Jak wyżej.

Wysoka ocena na FW i 5 gwiazdek na AllRovi opisane jako czarna komedia. Szykowałem się na ucztę humoru angielskiego, który lubię i cenie. Niestety nie było ani zabawnie ani intelektualnie. Łażenie, wóda, prochy i drętwe gadki. Ani to komedia, ani obyczaj. Może ludzie, którzy pamiętają schyłkowe lata 60-te w Anglii...

Rola życia Richarda E. Granta, po mistrzowsku partneruje mu Paul McGann. Dzięki tym dwóm panom, obraz trzyma naprawdę wysoki poziom. Świetna fabuła, rewelacyjna gra, miażdżąca muzyka i kupa naprawdę dobrego i na poziomie brytyjskiego humoru. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Mówić o tym filmie mogę wyłącznie w...

Dobrze zagrany i ze świetną muzyką. Poza tym - odrażający i ohydny.

wściekłości i wrzasku pełni galernicy wrażliwości jak u marii janion w studium lęku i odrazy jak u huntera s.thompsona wyją agonią i extazą jak u michała anioła

j.w

Wrażliwość tego filmu jest niezwykła. Jest on kwintesencją Brytyjskości - właściwego Anglikom poczucia humoru , dystansu , melancholii i tęsknoty. Czy dane jest nam w życiu zagrać rolę "Duńskiego księcia" ? Odpowiedź w finale...

Obejrzcie ten film, nie pożałujecie tego. Ja dowiedziałam sie o tym filmie przez przypadek, dzięki Bogu , ze go widziałam.

Jeden z najlepszych fiilmów lat 80, obok Garderobianego.

Dawno się tak nie uśmiałem - polecam! :)

ten film uznawany jest przez wielu za jeden z najciekawszych, który powstał w Europie w latach osiemdziesiątych i po dzisiejszym seansie z chęcią się pod tym podpiszę. absolutnie oryginalny, wyraziście zagrany, przezabawnie absurdalny film ze świetnymi dialogami.

genialne kino, ktorego jakze dzis brakuje!! fenomenalne role glownych bohaterow!!
jezeli avatar wladca pierscieni czy jakies inne gowno ktore bazuje tylko na efektach specjalnych jest filmem LEPSZYM od niniejszego to ja sie nie znam na kinie.
dlaczego takich filmow sie juz nie kreci!!??