Dwójka klepiących biedę, początkujących aktorów wybiera się jesienią 1969 roku na angielską wieś. Oparte rzekomo w pewnej mierze na doświadczeniach samego reżysera i autora scenariusza zarazem, zgrabne połączenie groteski i nostalgii. Zamiast materializować wyssaną z palca intrygę, Robinson decyduje się na ciąg epizodów. Raz mniej, raz bardziej komicznych, grunt jednak, że całość jest w odbiorze bardzo przyjemna. Brawa należą się odtwórcom ról tytułowych: Paul McGann i Richard E. Grant doskonale czują "zakręcony" klimat opowieści, dzięki czemu ich bohaterowie są zarówno nieodparcie zabawnymi kreaturami, jak też budzą autentyczną sympatię. Po entuzjastycznych opiniach, których się nasłuchałem z różnych stron ("Withnail i ja" zdecydował o tym, że Depp powierzył jego twórcy realizację "Dziennika rumowego") obiecywałem sobie wprawdzie nieco więcej, ale i tak nie mogę narzekać, bo bawiłem się udanie.