Mogę się podpisać pod Twoją oceną - identycznie to odebrałem. Po takiej średniej na Filmwebie i prawie samych 10tkach spodziewałem się czegoś więcej. Technicznie rzeczywiście to jest świetnie zrealizowane, ale fabuła nie porywa, myślę że zbyt dużo wątków na raz zostało rozpoczętych i przy 40minutowych odcinkach łapałem się na tym że nie pamiętałem co było poprzednio. W dodatku fabuła wydaje się ścigać z akcją, gdzie wątki fabularne powinny stanowić uspokojenie całości, a tutaj ma wrażenie że chciano bardzo dużo wszystkiego na raz zaprezentować - coś jakby spróbować ścisnąć Grę o Tron do 3 sezonów ;) nie wiem czy to dobre porównanie, ale dla mnie ogólnie taka mocna siódemka. Serial raczej dla młodzieży i to niekoniecznie tej LOLowatej, aczkolwiek patrząc na popularność tej gry wśród młodych ludzi to chyba tak był właśnie pisany.

dawno nie czytałem większych bredni, świat przedstawiony w tym serialu to tylko dwa miasta z całego uniwersum. jeśli będą chcieli to mogą zrobić materiału na 100 sezonów. tak rozbudowany jest lore ligi legend, a do tego historie postaci łączą się i jest jedna linia czasowa.

Oho Fanboy. Takie 100 sezonów młodzieńcze że książka o lore LoL-a ma całe 250 stron tylko i w większości są to arty. So plz 100 sezenów.

Sądzę, że twoje podejście do fabuły jest infantylne. Każdy bohater ma być ciągle twardy i rzucać mięchem na prawo i lewo? Oczekujesz od twardzieli, żeby byli ciągle i bez przerwy twardzielami? Moim zdaniem bardzo dobrze, że postacie są wielowymiarowe. Poza tym sama przyznajesz, że twój punkt widzeniu określił się na poziomie pierwszych 3 odcinków, które są tak naprawdę tylko wstępem do całości. Poza tym - tak tu masz rację - to jest bajka. Może dla nieco większych dzieci i również dorosłych, ale ciągle bajka.

Możliwe, że coś z moim podejściem/nastawieniem do tej bajki jest nie tak. Ale nie oczekuję od bohaterów rzucania mięchem na prawo i lewo :) Myślę, że uczucie sfrustrowania czy rozpacz można pokazać też inaczej niż przez płacz. Nie wszystko musi być pokazane tak dosłownie (śledziem w mordę), chyba można zdać się nieco na inteligencję widza. Super, że postaci są wielowymiarowe, ale widocznie nie pasuje mi, jak te wymiary zostały przedstawione ;)

Oczywiście, zamiast ryczeć dobrze czasami coś rozpieprzyć. I mówię jak najbardziej poważnie. Ale w tym momencie powrócił bym do typa bohatera, który rozpieprza coś w dobrej sprawie i jak mu nie idzie też coś rozpieprza wyładowując frustrację. Wydaje mi się, że jesteś osobą młodą i jestem pozytywnie zaskoczony, że nie chcesz "dosłowności". Wydaje mi się, że w dzisiejszym kinie jest przede wszystkim "dosłowność", dlatego dobrze, że ktoś jednak szuka czegoś więcej.

Może infantylny to trochę za mocne słowo, ale owszem jest trochę zbyt dosłowny i zamiast wywoływać emocje stosuje szantaż emocjonalny "a teraz patrz, będzie mocna/smutna/wzruszająca scena, masz coś poczuć, czaisz?". Dzięki, ale sama wiem, kiedy coś mnie wzrusza, nie potrzebuję podpowiedzi. Fabularnie dobry plus piękny wizualnie, ale jednak mam poczucie, że mógłby być lepszy.

Już myślałem, że jestem sam w tych odczuciach... Serial który chyba sam się nie mógł zdecydować czy jest dla młodzieży czy dorosłych. Dialogi takie trochę zbyt dosłowne i cliche jak w bajkach. A z drugiej strony poruszanie tematów jak układy polityczne czy choroba psychiczna jedynek z bohaterek, co swoją droga zapaliło mi lampkę nadziei, że serial będzie trochę głębszy. Ale jednak taka trochę holywoodzka papka. Ale wizualnie wspaniały, chyba najlepsza animacja jaka widziałem

dokładnie tak jak mówisz :)

Wręcz przeciwnie. Słowo infantylny to chyba najbardziej trafne określenie z jakim się spotktałem odnośnie tego serialu. Psychologia niestety jest... Na dziecinnym wręcz poziomie. Spoiler! Mała Pouder powodując wypadek zabija niechcący dwójkę swoich przyjaciół, Za co dostaje łomot od swojej siostry, która ją "zostawia". Pauder oczywiście twierdzi że niesłusznie i staje się przez to szalenie niebezpieczną psychopatką, W stylu mega kiksowatego, rzeńskiego Jockera. Noż kurka wodna! Brakuje tutaj jeszcze księcia Arthasa, który tak zaciekle walczył z nieumarłymi, Tak ich znienawidził, tak oszalał że się na końcu do nich przyłączył.
Zauważcie że w filmach w których psychologia deczko kuleje- podkręca się ją dość kiksowatymi efektami i jakże efekciarską muzą. I mnie taka scena gdzie Jinx szarpie się z emocjami i wokół niej jakieś demony się pojawiają- w ogóle nie robi. A jak ktoś to przeżywał to już jego problem. I czas dorosnąć.
Film ogólnie dobry. Ale ze względu na wciągającą, wielowątkową fabułe. No i technikę animacji na najwyrzszym poziomie.