Cieszmy się życiem, nie zważając na nic, na nikogo ….. bla, bla, bla ….
Tak mówią przeważnie osoby śmiertelnie chore, lub takie, które stoją na grobem z powodu wieku.
W życiu, normalnym, realnym, i pragmatycznym. Rządzi nami determinizm. Dla profesora determinantem była choroba i rychła śmierć. Gdyby nie to, nie zdobyłby się na takie zachowania. Nie powiedziałby swojemu przełożonemu to, co powiedział. Nie przyjąłby z takim stoickim spokojem, to, ze żona go zdradza, a córka jest lesbijka. Nie wspomnę o ekscesach sexualnych. Swoja drogą, takie właśnie seksualne incydenty, to dopiero głupota, I jeśli tak wygląda korzystanie z życia człowiek inteligentnego …..
Na takie zachowania, może sobie pozwolić tylko osoba, która nie ma już nic do stracenia.
Dlatego nie uważam żeby tez film miała jakieś nie bajkowe przesłanie. Nie uważam go również za film najmądrzejszy.
Komizm? Chyba głupota i wulgarność.
O wiele bardziej do mnie przemówił, „Choć goni nas czas”
6 dla Deepa, który wrócił do aktorskiej formy.
Sam film wcale, ale to wcale mnie nie wzruszył, nie zmusił do refleksji. I chyba bardzo szybko o nim zapomne